Document als ‘herinnering’

“Ik kan me dat niet meer herinneren”, “Ik heb daar geen actieve herinnering meer aan”… Woorden die we niet voor het eerst konden horen in de Tweede Kamer. Uiteindelijk is het ‘goed’ afgelopen voor demissionair minister-president Rutte, maar ook in dit geval moesten documenten het geheugen weer opfrissen. Geen uitgelekte documenten gelukkig, maar stukken die openbaar werden gemaakt op verzoek van de Kamerleden.

Verslagen van (vertrouwelijke) gesprekken met de verkenners, die de mogelijkheden en kansen voor een nieuwe kabinetsformatie moesten onderzoeken. Niet alleen Rutte wist zich niet meer goed te herinneren hoe het gesprek verlopen was, ook de verkenners herkenden niet meer alles wat in de gespreksverslagen was vastgelegd. Slecht geheugen, bewust ‘vergeten’, gesprek anders opgevat? Dat weten alleen de betrokkenen met zekerheid; feit is dat de verslaglegging heel wat vragen opriep. Net zoals in het verleden ‘zoekgeraakte’ bonnetjes of fotorolletjes tot politieke commotie en crises hebben geleid…

Ook nu weer blijkt hoe belangrijk het is om een document zorgvuldig op te stellen, te bewaren en ter beschikking te stellen van diegenen die daar recht op hebben, in dit geval de (nieuwe) leden van de Tweede Kamer. En dat daarbij zorgvuldig omgegaan moet worden met aantekeningen over personen hebben we vorige week al kunnen vaststellen!

Content is gerealiseerd door: Helma Bode, scribia.nl