Geen EPD, maar gegevens in een envelop

In december 1982 liep ik een gecompliceerde enkelbreuk op tijdens de wintersport in Oostenrijk. Een operatie was nodig om alles weer goed ‘aan elkaar te maken’, dus ook een week ziekenhuisopname. Daarna met een gipsvlucht terug naar Nederland; met een grote envelop (want er bestond geen EPD), waar ik goed op moest passen. In de envelop zaten de röntgenfoto’s van voor en na de operatie, met een brief van de behandelend arts; bedoeld voor de artsen die mij in Nederland verder moesten behandelen. Bijna 40 jaar geleden; gelukkig gaat dat tegenwoordig heel anders, toch? Nou, niet dus; het gebeurt nog steeds dat patiënten bij de overplaatsing van het ene naar het andere ziekenhuis een dvd krijgen met hun foto’s en een uitgeprint dossier. Gegevensoverdracht via de fax (!) komt ook nog voor… 

Geschiedenis
In november 2008 is het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) gelanceerd; een manier om alle medische gegevens van iemand beschikbaar te stellen voor al zijn of haar behandelaars. Het EPD zou gefaseerd worden ingevoerd en er kwam aanvullende wetgeving om het Burgerservicenummer ‘open te stellen’ voor het dossier. Begin 2009 was dit geregeld. Maar door vragen over inzicht, veiligheid en toegankelijkheid werden er vraagtekens bij gezet en in 2011 werd door de Eerste Kamer besloten de invoering stop te zetten.

Foto’s op dvd en een uitgeprint dossier
Een landelijk EPD is er dus niet. Zodoende nog een overdracht op een heel ouderwetse manier. In de coronatijd is het zeker 3000 keer gebeurd dat patiënten moesten worden overgebracht naar een ander ziekenhuis. Iemand in de ambulance met een envelop op zijn buik, met daarin laboratoriumuitslagen, medicatieoverzicht, behandelverslagen en eventuele röntgenfoto’s op dvd.

Tijd, geld en risico
Al die gegevens moeten in het ontvangende ziekenhuis opnieuw in het systeem worden gezet. Dat betekent soms daadwerkelijk gegevens overtypen. Zeker in een drukke periode, of bij overplaatsing in een weekend of avond (als er minder bezetting is) is dat een enorme belasting voor verpleegkundigen en artsen. Het is natuurlijk zonde van de tijd en het geld om hoogopgeleide professionals dit werk te laten doen, in plaats van daadwerkelijk zorg aan patiënten te verlenen. Maar niet alleen dat: het brengt ook risico’s met zich mee. Een medicijn vergeten, een stuk uit een behandelingsverslag (per ongeluk) overslaan; dit kan voor een patiënt verstrekkende gevolgen hebben!

Nieuwe wet
Gelukkig is er sinds 2011 wel wat gebeurd; er ligt een nieuwe wet klaar om de uitwisseling van elektronische patiëntgegevens goed te regelen. Deze ‘Wet elektronische gegevensuitwisseling in de zorg (Wegiz)’ moet nog in de ministerraad worden besproken en dan voorgelegd aan de Tweede Kamer. De wet regelt dat gegevens tussen zorgverleners elektronisch worden gedeeld, maar ook dat mensen dat in dezelfde ‘taal’ doen. Als een fysiotherapeut ‘bb’ gebruikt voor ‘bovenbeen’ en een internist voor ‘bovenbuik’ dan kan dit ook verwarring geven.

Veilig
Wanneer het wetsvoorstel wordt behandeld is nog onduidelijk, maar het is voor zorgverleners en patiënten te hopen dat er snel een regeling komt. Uiteraard met voorzieningen die er een veilig systeem van maken. Zoals View de documenten veilig en toch toegankelijk beschikbaar kan maken voor daartoe gerechtigden, zo moet dit ook voor hulpverleners mogelijk zijn!

Content is gerealiseerd door: Helma Bode, scribia.nl